ด้วยเหตุที่ช่วงสุดสัปดาห์นี้ผมต้องไปบรรยายที่มหาวิทยาลัยสองแห่ง คือที่ม.ศิลปากรและที่ม.มหาสารคาม ทั้งสองที่มีคำถามผมถึงเทคนิคที่จะทำให้ประสบความสำเร็จ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าเพราะน้องๆ เขามอง่ผมประสบความสำเร็จแล้วหรืออย่างไร (เพราะส่วนตัวผมเองผมยังคิดว่าผมยังไม่ประสบความสำเร็จสักเท่าไรนะฮะ ^^”)
อย่างไรก็ตาม ผมก็แชร์สูตรส่วนตัวของผมที่คงไม่ใช่ความลับอะไร ว่าผมวางแผนการใช้ชีวิตและใช้เวลาของผมอย่างไรเพื่อให้มาถึงจุดนี้ได้
สูตรที่ว่าคือ “70-20-10″ ซึ่งผมเคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว (จำชื่อหนังสือไม่ได้ว่าหนังสืออะไร ^^”)
วิธีคิดของ 70-20-10 คือการแบ่งเวลาและลงทุนกับตัวเองเพื่อพัฒนาศักยภาพให้โดดเด่น มีความสามารถ และเป็นที่ยอมรับจากคนรอบข้าง ซึ่งมันสามารถนำมาปรับใช้ได้กับทุกๆ เรื่องของชีวิตที่คุณรู้สึกว่าอยากมีความ “เป็นเอก” หรือ “เชี่ยวชาญ” โดยมันมีวิธีคิดง่ายๆ ตามนี้ครับ
70% เพื่อรู้
แน่นอนว่าก่อนที่คุณจะเก่งอะไรได้นั้น คุณต้องเป็นคนที่รู้เรื่องนั้นมากพอสมควร และ 70% นี้คือการหาข้อมูล ศึกษาค้นคว้าให้มากที่สุด ถ้าจะว่าตามคำที่ครูผมพูดให้ฟังจนผมติดหูมาทุกวันนี้คือ “อ่านให้เยอะ ดูให้แยะ” เพราะมันคือการเติมความรู้และข้อมูลให้คุณจนมีวัตถุดิบมากพอที่จะสามารถนำไปต่อยอด หรือเอาไปสร้างสรรค์อะไรได้อีกมากมาย
20% ลงมือทำ
การรู้แล้วแต่ไม่ลงมือทำ มันย่อมไม่มีประโยชน์อะไรสักเท่าไร การลงมือทำมันคือการทดลองความรู้ที่คุณตักตวงจาก 70% แรกให้ออกมาเป็นรูปธรรม เป็นการทดสอบตัวคุณเองว่าคุณเข้าใจเรื่องนั้นๆ มากน้อยแค่ไหน สิ่งที่คุณคิดนั้นถูกต้องหรือไม่เมื่อลงมือทำจริง ทฤษฏีบางอย่างที่คุณจำมาหรือเรียนรู้มาอาจจะไม่เวิร์คเมื่อลงมือทำ นั่นทำให้ 20% นี้คือพื้นที่สำหรับการขัดเกลาความรู้ให้แหลมคมยิ่งขึ้น ชัดเจนมากขึ้น
10% กล้าที่จะสอน
หลังจากที่คุณรู้และลงมือทำแล้ว สิ่งสุดท้ายที่ควรทำคือการกล้าจะถ่ายทอดต่อให้กับคนอื่น กล้าที่จะแบ่งปันความรู้ให้กับคนที่อยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกัน คนที่สนใจ ฯลฯ อาจจะเป็นการสอนหรือการบอกต่ออย่างการเขียน Blog ก็ได้ ทั้งนี้การที่คุณถ่ายทอดให้กับคนอื่นย่อมนำมาสู่ผลประโยชน์มากมาย ตั้งแต่การฝึกให้ตัวคุณเองสามารถเรียบเรียงความรู้และประสบการณ์เพื่อจะถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้ เช่นเดียวกับการทำให้ชื่อของคุณกระจายไปสู่คนอื่นๆ ที่ยังไม่รู้จักและทำให้สร้างโอกาสจากเครือข่ายที่เพิ่มขึ้นมาด้วย
ฟังๆ ดูมันก็เหมือนง่ายนะฮะ ไม่ยากอะไร แต่รู้ไหมครับว่าเอาเข้าจริงๆ แล้วคนส่วนใหญ่ (หรือแทบทั้งหมดเลยก็ว่าได้) มักจอดตั้งแต่ 70% แรกแล้วครับ เพราะคนส่วนใหญ่จะรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับการเติมความรู้ให้ตัวเอง จากที่ผมตั้งไว้ 70% นั้นมักจะทำกันจริงๆ แค่ 20-30% และเลิกทำในเวลาไม่นานนัก และด้วยเหตุนี้แหละครับ ทำให้หลายๆ คนเสียโอกาสของตัวเองไปอย่างน่าเสียดาย
สำหรับตัวผมเองนั้น ถ้าใครรู้จักผมดีแล้วลองเอาสูตรนี้มาเทียบแล้ว จะเห็นได้ว่าผมก็เดินตามสูตร 70-20-10 นี่แหละฮะ อาจจะมีต่างบ้างในเรื่อง % ของบางช่วงเวลา แต่ผมก็จะวนอยู่กับสามอย่าง คือ หาความรู้ ลงมือทำ และเผยแพร่ความรู้ต่อไป ซึ่งจะว่าไปแล้ว นั่นแหละครับคืออีกหนึ่งกุญแจความสำเร็จที่ทำให้ผมมาถึงวันนี้
ลองเอาไปใช้กันได้นะฮะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ครับ ^^