Connecting the dots: เชื่อมประสบการณ์สร้างอนาคต
ประโยค “connecting the dots” เป็นคำพูดจาก Steve Jobs ที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนมากมาย รวมทั้งตัวผมด้วยเช่นกัน มันทำให้หลายๆ คนมองเห็นว่าประสบการณ์หลายๆ อย่างอาจจะมีค่ามากกว่าที่หลายๆ คนคิดและดีไม่ดีมันอาจจะทำให้ชีวิตของคุณเปลี่ยนไปเลยก็ได้
วันก่อนผมก็เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งในงานแต่งงานของเพื่อน เขาก็ถามผมแบบที่หลายๆ คนมักถามเมื่อรู้ว่าอดีตนั้นผมคือคนที่เรียนสายศิลปะ ไม่เคยเรียนการตลาดหรือบริหาร แต่แล้วทำไมทุกวันนี้ถึงกลายมาเป็น Digital Marketer กลายเป็นผู้บริหารระดับกลาง แถมยังเป็นเจ้าของเว็บไซต์และ Facebook Page อีกมากมาย
ถ้าจะให้อธิบายทำไม ผมว่ามันก็เหมือนที่ Jobs อธิบายชีวิตของเขานั่นแหละครับ ชีวิตคนเราอาจจะไม่ได้ถูกลิขิตจากใบปริญญาเพียงอย่างเดียว แต่มันอาจจะถูกนำพาไปด้วยความสนใจ ประสบการร์และสิ่งที่คุณอาจจะเคยคิดว่ามันเป็นแค่งานอดิเรกเลยก็ว่าได้
อาจจะถือเป็นเรื่องโชคดีที่นอกจากผมจะชอบอ่านหนังสือ ชอบขีดๆ เขียนๆ ชอบดูหนังแล้ว ผมก็ดันเป็นพวกบ้าเทคโนโลยีและติดหนึบกับการใช้คอมพิวเตอร์มาตั้งแต่เด็ก (และก็โชคดีมากๆ ที่พ่อแม่ซึ่งเป็นครูตัดสินใจลงทุนก้อนใหญ่ซื้อคอมพิวเตอร์ให้ตั้งแต่เด็ก) พอลากเส้นต่อไปต่อมากับชีวิตที่ดูจะบังเอิญแล้ว มันเลยทำให้ผมมีโอกาสที่ได้ทำงานสายการตลาดดิจิตอลด้วยความรู้ที่เกิดจากการฝึกทำเองบ้าง ศึกษาเองบ้าง ลักจำมาบ้าง แน่นอนว่าใบปริญญาของผมคงไม่ใช่ใบเบิกทางที่ดีสักเท่าไรเพราะบริษัทจำนวนมากไม่ได้สนใจ Resume ของผมเลยแม้แต่น้อย แต่ก็เพราะผลงานที่สร้างสะสมมาเรื่อยๆ เลยทำให้ได้โอกาส เช่นเดียวกับทักษะที่สะสมมาแบบครูพักลักจำนี่แหละ กลายเป็นฐานสำคัญให้สามารถทำงานมาถึงทุกวันนี้ได้
การบ้าคอมพิวเตอร์ทำให้ผมเรียนรู้การเขียนโปรแกรม ทำให้ผมรู้เรื่องการใช้งานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆ ตั้งแต่พื้นฐาน ออฟฟิศ ตกแต่งรูป ฯลฯ
การบ้าหนังสือ หนัง ศิลปะ ทำให้ผมเรียนรู้ศิลปะของการเล่าเรื่อง เข้าใจหลักการเขียน
การเรียนละครทำให้เข้าใจมนุษย์
การเคยทำงาน Key Account และ Media ทำให้เข้าใจเรื่องการตลาดและการใช้สื่อ
การเคยทำงานเป็นผู้ช่วยท่านฑูตพาณิชย์ทำให้เข้าใจเรื่องนโยบายเศรษฐกิจ การวิเคราะห์ตลาด การวิเคราะห์นโยบายและธุรกิจของแต่ละบริษัท
การสร้างและเขียนบล็อก รวมทั้งเล่น Social Media ต่างๆ ทำให้เข้าใจโครงสร้างของ Social Media ต่างๆ ตลอดไปจนถึงหลักของ Online Media อื่นๆ
ฯลฯ
บางทีเราใช้ชีวิตไปวันๆ โดยไม่รู้ว่าประสบการณ์แต่ละวันที่เข้ามานั้นจะกลายเป็นวัตถุดิบมีค่าในอนาคตเพียงเพราะมองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าสำคัญกว่า หลายๆ ครั้งมันเป็นเรื่องของเส้นผมบังภูเขาเลยก็ว่าได้ ฉะนั้นแล้วอย่าเพิ่งคิดว่าเราจะตักตวงความสำเร็จได้จากงานประจำหรือบทเรียนในหลักสูตรเท่านั้น ความสนใจ งานอดิเรกอาจจะกลายเป็นความรู้สำคัญในอนาคตของคุณก็ได้ถ้าคุณรู้จักจะหยิบมันมาใช้ให้ถูกวิธี
และถ้าคุณรู้ว่าคุณมีดีอะไรแล้ว ก็อย่าลืมหยิบมันมาต่อยอดอยู่เสมอ เพราะวันหนึ่งมันจะตอบแทนคุณอย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว
ภาพจาก: http://www.sac.org.au/
