ทำคอนเทนต์ให้เหมือนกับทำอาหารเสิร์ฟลูกค้า
วันก่อนผมลองนั่งๆ คิดดูเรื่องการสอนคอนเทนต์ว่าจะเปรียบเทียบอย่างไรได้บ้างให้คนเห็นภาพ ซึ่งเรื่องหนึ่งที่ผมนึกออกและเริ่มนำมาใช้อธิบายในคลาสที่สอนคอนเทนต์ครั้งหลังๆ ก็คือการเปรียบเสมือนว่าคนทำคอนเทนต์ก็คือเจ้าของร้านอาหารที่กำลังทำอาหารขายนั่นแหละ
ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?
ถ้าลองคิดกันง่ายๆ แล้ว จะเห็นว่าเวลาไปกินอาหารนั้น จะมีส่วนสำคัญๆ อยู่คือตัวอาหาร แล้วก็การตกแต่งรวมทั้งบรรยากาศของร้าน
แน่นอนว่าร้านอาหารบางร้าน อาหารอร่อยมากๆ แต่อาจจะตกแต่งร้านไม่ดี เสิร์ฟบนจานธรรมดา ไม่ได้ดูสวยอะไร ผลที่เกิดขึ้นคือร้านอาจจะไม่ได้ดูหวือหวา แต่ก็จะเห็นคนมากินอยู่เรื่อยๆ ดีไม่ดีก็อาจจะกลายเป็นร้านดังประเภทขึ้นชื่อที่มีคนมากมายมาต่อคิวแม้ว่าจะทำอะไรแบบไม่ได้น่าตื่นตาตื่นใจ แถมบางคนก็อาจจะช่วยรีวิว ช่วยบอกต่ออีกต่างหาก
ในขณะที่บางร้าน อาหารอาจจะไม่ได้อร่อยมาก แต่การตกแต่งร้านสวยงาม การจัดวางอาหารดูเก๋ ดูน่าทาน ก็ทำให้หลายๆ คนสนใจ คนบางคนที่อาจจะไม่ได้รู้จักร้านมาก่อนก็เดินเข้าร้านเพราะคิดว่าอาหารดูน่าทานแถมบรรยากาศก็ดูดี แน่นอนว่าอาหารก็อาจจะไม่ได้ถูกปากมากนักแต่หลายคนก็ยังอยากมาทานอยู่เพื่อดูบรรยากาศ ถ่ายรูปลงโซเชียล แชร์บอกต่อเพราะอย่างน้อยก็ยังมีความเก๋ของการจัดวางอาหารสวยๆ หรือการตกแต่งร้านที่ดูเป็นเอกลักษณ์
แล้วถ้าเป็นร้านที่ทั้งอาหารอร่อย การจัดวางอาหารดูปราณีตสวยงาม บรรยากาศชั้นเลิศแล้วล่ะก็ แน่นอนว่านั่นจะเป็นร้านอาหารชื่อดังที่หลายๆ คนหมายปอง มีคนอยากมาทานแม้ว่าจะราคาสูงก็ตาม เพราะถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่ามากเลยทีเดียว
แต่ถ้าสมมติว่าร้านของเราอาหารไม่ได้อร่อย แถมก็จัดวางอาหารต่างๆ แบบพอไปที ไม่ได้สวยงาม ร้านก็ดูบ้านๆ แล้ว มันก็อาจจะเหลือลูกค้าประจำแค่คนรู้จักที่แวะเวียนมากินเพราะรู้จักเจ้าของร้าน ไม่ก็คนหิวๆ ที่เดินผ่านมาแล้วพอดียังหาร้านอื่นไม่เจอ
แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับคอนเทนต์?
ผมมักเปรียบว่าการทำคอนเทนต์ก็จะมีสองส่วนสำคัญคือตัวเนื้อหาหรือตัวคอนเทนต์ที่คนทำต้องการจะสื่อสารออกไป ซึ่งจะว่าไปแล้วมันก็คือตัว “อาหาร” ในขณะที่เมื่อมีอาหารแล้ว การนำไปจัดวางในภาชนะที่เหมาะสม จัดวางได้อย่างสวยงาม ร้านอาหารมีบรรยากาศที่ทำให้คนรู้สึกดีกับการกินอาหาร นั่นคือการการออกแบบและการเล่าคอนเทนต์ให้ได้เหมาะสมกับตัวสื่อที่ตัวเองเลือกใช้ มีการออกแบบกราฟฟิคต่างๆ ให้ดูดี ลงตัวกับพื้นที่สื่อ
ซึ่งพอเป็นแบนี้แล้ว จะเห็นว่าคอนเทนต์ที่ดี หรืออาหารที่อร่อย ก็ย่อมเป็นหัวใจสำคัญที่ทำให้ร้านอาหารยังมีลูกค้าหรือคนดูยังเข้ามาอยู่เรื่อยๆ ซึ่งยิ่งถ้ามีการออกแบบการนำเสนอให้ดีและตอบโจทย์ลูกค้ามากขึ้น ก็จะยิ่งทำให้ประสบการณ์การกินอาหารดียิ่งขึ้นไปอีก
ส่วนถ้าเกิดว่าคอนเทนต์อาจจะไม่ได้น่าสนใจมากนัก แต่มีการนำเสนอที่ตื่นตาตื่นใจ มีลูกเล่นที่ทำให้คนหันมาสนใจได้ มันก็ยังพอที่จะทำให้เกิดคนดูมาติดตามได้อยู่ แต่ก็อาจจะต้องระวังว่าถ้าเมื่อไรก็ตามที่คนดูเหล่านั้นต้องการ “อาหารที่อร่อย” แล้ว เขาก็จะเปลี่ยนไปหาร้านอื่นเช่นกัน
และแน่นอนว่าถ้าเกิดตัวคอนเทนต์ก็ไม่ดี แถมการนำเสนอก็ไม่ได้น่าสนใจด้วยแล้ว มันก็จะมีแต่พากันดึงลงไป ไม่มีใครอยากจะดูอยากจะเสพ เว้นเสียแต่ “คนกันเอง” ที่ช่วยกันดู ช่วยกันให้กำลังใจ วนไปวนมา โดยไม่ได้ดูเลยว่าลูกค้าเขาไปร้านอื่นกันหมด หรือไม่ก็จะมีเพียงคนที่ “หลงทาง” เข้ามาอ่านคอนเทนต์นั่นแหละ
