เอาตัวเองออกห่างจากคนอวย แล้วชีวิตจะดีขึ้น

เสียงชื่นชมเป็นสิ่งที่หลายคนชอบ มันเป็นกำลังใจที่ดีให้เรารู้สึกมีคุณค่าและอยากก้าวไปข้างหน้าต่อ แต่เสียงชื่นชมบางครั้งก็กลายเป็นการทำร้ายตัวเราด้วยเหมือนกัน

นั่นเป็นหนึ่งในบทเรียนชีวิตที่ผมนึกถึงวันก่อนเมื่อเขียนบทความเรื่องเอาตัวเองออกจากยอดเขาความโง่ เพราะหลายครั้งมันก็เกิดจากการที่เราดันไปติดกับดักของ "การอวย" จากคนที่เข้าหาเราโดยไม่รู้ตัวนั่นเอง

จริงอยู่ที่ว่าหลายคนอาจจะชื่นชมเราด้วยความปรารถนาดี เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำ แต่เราก็ต้องพึงระลึกและแยกแยะการชื่นชมนั้นให้ดี เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะชื่นชมเพราะเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำ หากแต่เกิดขึ้นจาก "ผลประโยชน์" บางอย่างจากเรา เช่น

1. อยากเข้าหาและมีสายสัมพันธ์กับเรา

การอวยในบางครั้งก็เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นหรือการสร้างความสัมพันธ์ของอีกฝ่าย เพื่อให้ตัวเองได้ชื่อว่าเป็นคนรู้จัก เป็นเพื่อน เพื่อผลประโยชน์ในภายภาคหน้า

2. การหวังผลในเรื่องอื่น

ที่หลายคนอวยอาจจะมาจากการหวังผลเรื่องอื่นที่เกิดขึ้นจากเรา เช่นมาจากตำแหน่งหน้าที่ของเรา หรือสิ่งที่เราสามารถทำได้ในอนาคต เป็นต้น

ประเด็นสำคัญคือถ้าเราเอาตัวเองไปอยู่กับคนที่ "ช่างอวย" นั้น ก็จะได้รับเสียงอวยและชื่นชมอยู่เสมอเพราะคนเหล่านี้พร้อมจะอวยไม่ว่าเราจะทำดีหรือไม่ดีอย่างไร ไม่ต่างจากที่เราเคยเห็นหลายคนโพสต์สเตตัสบางอย่างที่อาจจะมองว่าแปลก ตรรกะประหลาด บางครั้งถึงกับใช้ข้อมูลแต่ก็มีคนเข้าไปอวยและเชิดชูว่าความคิดดี ยอดเยี่ยม และสิ่งเหล่านี้นี่้เองที่ทำให้หลายคนพาตัวเองไปอยู่บนยอดเขาของความโง่ได้อย่างรวดเร็ว

ด้วยเหตุนี้เอง การอยู่ให้ห่างจากการอวยที่เกินจริงจึงเป็นเรื่องที่ควรทำอยู่ไม่น้อยเพื่อไม่ให้ตัวเองติดกับดักจากเสียงเหล่านี้แล้วพาตัวเราหลงทางเอาได้ง่าย ๆ และถ้าเกิดเราไม่สามารถเลี่ยงได้ อย่างน้อย ๆ ก็ขอให้มีสติ แยกแยะและอย่าได้ยึดติดกับเสียงเหล่านั้น โดยโฟกัสกับความเห็นที่แท้จริงและมีคุณค่าในสิ่งที่เราทำเสียดีกว่า