ให้ทุกช่วงของชีวิตเป็นช่วงเวลาแห่งเกียรติยศ

เมื่อวานระหว่างที่ผมกำลังยืนคุยระหว่างพักกับพี่คนหนึ่งที่ออฟฟิศและพูดกันว่าเราต้องการอะไรจากการทำงานกัน อะไรคือที่เราจะเรียกว่าประสบความสำเร็จ จู่ๆ ผมก็นึกถึงฉากๆ หนึ่งขึ้นมาจากการ์ตูนอมตะเรื่องหนึ่ง “SLAM DUNK” (ถ้าใครที่โตมาในรุ่นๆ ผมก็คงจะคุ้นเคยและจดจำฉากนี้ได้เป็นอย่างดี)

เหตุผลที่ผมนึกถึงฉากนี้ขึ้นมาเพราะบางทีเราก็อดถามตัวเองไม่ได้ว่าเมื่อไรกันที่เราจะคิดว่านั่นคือเวลาแห่งเกียรติยศของเรา ต้องรอวันที่เราทำงานแล้วได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากบริษัท ได้โบนัสหลายสิบเดือน หรือแต่งงานมีเงินซื้อบ้านขนาดใหญ่ ฯลฯ

แน่นอนว่าหลายๆ คนวาดฝันภาพนั้นไว้ต่างๆ นานา แต่หลายๆ ครั้งเองที่ความฝันนั้นก็ดันไกลห่างจากความเป็นจริงจนเรารู้สึกว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะถึงจุดนั้น

มันเลยทำให้บางทีเราอาจจะรู้สึกเหมือนว่าเรายังไม่มี “เกียรติยศ” เลยสักที

แต่จริงๆ แล้วเวลาแห่งเกียรติยศของเราอาจจะไม่ต้องยิ่งใหญ่อะไรก็ได้ เหมือนที่ซากุรางิบอก เขาอาจจะไม่ได้ต้องการได้ถ้วยชนะเลิศระดับประเทศ แต่มันคือการเอาชนะเกมที่อยู่ตรงหน้าให้ได้ต่างหาก!!

ผมว่าชีวิตคนเราหลายๆ ทีก็น่าคิดแบบที่ซากุรางิคิดนั่นแหละครับ คือไม่ต้องมองว่าอนาคตไกลโพ้นโน่นจะเป็นช่วงเวลาที่เราจะฉายแสงเจิดจรัสอะไรจนใช้ชีวิตแบบรออนาคตไปเรื่อยๆ การมองสิ่งตรงหน้าและทำให้ดีที่สุด สู้อย่างยิบตาเพื่อที่จะ “ชนะ” หรือ “ก้าวข้าม” มันไปให้ได้นั้น มันก็เป็นเวลาแห่งเกียรติยศแล้ว

บางที รางวัลและเกียรติยศต่างๆ นั้นอาจจะไม่ใช่การได้รับถ้วย ได้รับรางวัล ได้รับประกาศเกียรติคุณ แต่คือช่วงเวลาที่เรารู้สึกกับตัวเองว่าได้ทำอะไรที่สำคัญ ได้ทำงานอย่างสำเร็จ และแม้ว่ามันอาจจะไม่ได้ถูกพูดถึงหรือพบเห็นอะไร แต่ถ้าเรามองว่ามันมีค่าแล้ว เราก็สามารถเฉลิมฉลองกับมันได้ตลอดเวลา

ลองค้นหากันดูสิครับ เวลาแห่งเกียรติยศของคุณในทุกๆ วัน แล้วคุณอาจจะมองชีวิตของคุณมีอะไรมากขึ้นกว่าแต่ก่อนก็เป็นได้

#ความคด #ชวต #ทศนคต #เกยรตยศ